Mijn Stilte dag

Mijn Stilte dag

Ik voelde de afgelopen tijd steeds meer de behoefte naar stilte. Hoe fijn was het dat ik me in het voorjaar al had opgegeven voor een Stilte dag van Tijn Touber bij Moon's Farm. 

Wat knap je daarvan op! De stilte in mij weer gevoeld, een dag waar ik mijn gedachten op een gegeven moment alleen nog maar waarnam. Aan het einde van de dag voelde ik me gedachteloos. En ook nu nog, bij het schrijven van deze blog, kost het mij moeite om te denken. Wie had dat gedacht (…)?  

Na een tijdje al met een te vol hoofd te hebben rondgelopen, heb ik het gevoel op nu weer op nul te zijn gezet en kan ik weer bij die stilte komen als het nodig is. Natuurlijk probeer ik dat altijd wel en lukt het bij momenten als je de natuur ingaat, mediteert, in de tuin of je huis bent. Onze maatschappij maakt het er niet gemakkelijk op, waardoor ook ik af en toe de balans weer op moet zoeken.  

Zo'n hele dag zonder de inmiddels bekende prikkels, dat zet pas echt zoden aan de dijk! 

Het gaat er uiteindelijk om de kunst van het leven te mogen ervaren. Als in een flow terecht te zijn gekomen.

Van 10 tot 20 uur op jezelf in een prachtige omgeving en omdat het regende alleen maar binnen. Er waren drie mooie ruimtes en in een daarvan, een kas met houtzaagsel en kippen op de grond, ben ik na de middag op een bed gaan liggen met warme dekens. Na een tijdje de kippen en alles om mij heen te hebben bekeken, ben ik in slaap gevallen en werd wakker door de gong die een volgende meditatie aankondigde.

En ik zou mezelf niet zijn als ik hier niet iets zou schrijven over het waanzinnig goede vegetarische eten! Alles klopte deze dag. Prettig voor een holistische coach toch!

Hoe kom jij bij de stilte, die we allemaal in onszelf dragen? Je kunt het ook innerlijke vrede noemen. Een gevoel dat alles lekker loopt, je hoofd niet altijd aanstaat?

* Ja, door heel lang stil te zijn. Een hele dag of langer zoals de Vipassana meditatie. Deze staat nog op mijn lijstje, nadat mijn dochter deze in Myanmar mocht ervaren. Stilte 2.0 zeg maar.

* Geen telefoon, geen boek in de buurt. Helemaal niks! Enne… het is geen prestatie!

Weet je nog: je bent al stilte. Kwestie van herinneren. Het zit in je.

* Een stapje terug te doen en je gedachten alleen maar waar te nemen. Zoals Tijn vertelde en dat is echt leuk om te visualiseren, zie jezelf in een pluche bioscoopstoel zitten en naar de film over jouzelf kijken en je glimlacht als je 

ziet hoe je steeds weer in dezelfde valkuil van je gedachten trapt. Sowieso, leer relativeren.

* Fysiek: ontspan je kaken, mond en tong. Dan houdt het denken op. Kleine kinderen zijn er nog goed in! Met open mond staren. Wees je bewust van je ademhaling.  Verzucht, vanbinnen: Hèhè. Dat doen we wel eens na een lange werkdag bijvoorbeeld (hardop) en blijf dit doen. Onze Nederlandse 'Om' mantra.

* Loslaten van emoties: nee, niet doen! Laat deze juist toe. Pas als je je emoties toelaat, kunnen zij jou loslaten! Zet de deuren van je hart wijd open. Verwelkom je emoties. 

Het lijntje van verbinding naar binnen is weer voelbaar.  Daar kan ik bij komen als ik mij de stilte herinner. Ik wens ook jullie dit toe.